Leonardo da Vinci “Son Akşam Yemeği” isimli resmini yapmayı düşündüğünde, büyük bir güçlük çıktı karşısına... “İyi” yi İsa’nın bedeninde, “kötü” yü de İsa’nın arkadaşı olan ve son akşam yemeğinde ona ihanet etmeye karar veren Yahuda’nın bedeninde tasvir etmek zorundaydı.

Resme başlamak için, model olarak kullanabileceği iki kişiye ihtiyacı vardı.

Yaratacağı esere öylesine kilitlenmişti ki, gördüğü her insanı en ince detayına kadar inceliyordu.

Bir gün bir konser sırasında korodakilerden birinin İsa tasvirine çok uyduğunu fark etti. Onu poz vermesi için atölyesine davet ederek sayısız taslak ve eskiz çizdi.

Aradan tam üç yıl geçti. “Son Akşam Yemeği” neredeyse tamamlanmıştı, ancak Leonardo da Vinci, henüz Yahuda için kullanacağı modeli bulamamıştı. Leonardo’nun çalıştığı kilisenin kardinali, resmi bir an önce bitirmesi için onu sıkıştırmaya başladı. Günlerce süren zorlu arayıştan sonra Leonardo vaktinden önce yaşlanmış bir adam buldu. Paçavralar içindeki bu adam sarhoşluktan kendinden geçmiş bir durumda kaldırım kenarına yığılmıştı. Leonardo yardımcılarına adamı güçlükle de olsa kiliseye taşımalarını söyledi çünkü artık taslak çizecek vakti kalmamıştı. Kiliseye varınca yardımcıları adamı ayağa diktiler. Zavallı, başına gelenleri anlamamıştı. Leonardo adamın yüzünde görülen inançsızlığı, günahı, benciliği resme geçiriyordu. Leonardo işini bitirdiğinde, o zamana kadar sarhoşluğun etkisinden kurtulmuş olan berduş gözlerini açtı ve bu harika duvar resmini gördü. Şaşkınlık ve hüzün dolu bir sesle şöyle dedi: “Ben bu resmi daha önce gördüm.” Ne zaman” diye sordu Leonardo da Vinci, o da şaşırmıştı. “Üç yıl önce. Elimde avucumda olanı kaybetmeden önce. O sıralarda bir koroda şarkı söylüyordum, pek çok hayalim vardı. Bir ressam beni İsa’nın yüzü için modellik yapmak üzere davet etmişti.”

İyi ve Kötü’nün yüzü aynıdır. Her şey, insanın yoluna ne zaman çıktığına bağlıdır....

Yorum Ekle

Ad:

E-Posta:

Yorum: *

Benzer Haberler